Ο ΑΟΡΙΣΤΟΣ Β΄

Αόριστος β΄

   Πολλά ρήματα σχηματίζουν τον Αόριστο χωρίς το χαρακτηριστικό –σ- που είναι το διακριτικό του χρόνου αυτού. Ο Αόριστος β΄, όπως ονομάζεται, στην ενεργητική και μέση φωνή χρησιμοποιεί τις καταλήξεις του παρατατικού, όσον αφορά την οριστική και του ενεστώτα, όσον αφορά τις υπόλοιπες εγκλίσεις.

ρ.  βάλλω => θέμα: -βαλ-

Ενεργητικός  Αόριστος β΄

Οριστική	Υποτακτική	Ευκτική	Προστακτική	Απαρέμφατο	Μετοχή
ἔβαλ -ον ἔβαλ -ες ἔβαλ -ε ἐβαλ -ομεν ἐβάλ -ετε ἐβαλ -ον	βάλ -ω βάλ -ῃς βάλ -ῃ βάλ -ωμεν βάλ -ητε βάλ -ωσι	βάλ -οιμι βάλ -οις βάλ -οι βάλ -οιμεν βάλ -οιτε βάλ -οιεν	- βάλ -ε βαλ -έτω - βάλ -ετε βαλ -όντων	βαλ -εῖν	βαλ -ών βαλ -οῦσα βαλ -όν

Μέσος Αόριστος β'

Οριστική	Υποτακτική	Ευκτική	Προστακτική	Απαρέμφατο	Μετοχή
ἔβαλ -όμην ἐβάλ -ου ἐβάλ -ετο ἐβαλ-όμεθα ἐβάλ -εσθε ἐβάλ -οντο	βάλ -ωμαι βάλ -ῃ βάλ -ηται βαλ -ώμεθα βάλ -ησθε βάλ -ωνται	βαλ -οίμην βάλ -οιο βάλ -οιτο βαλ -οίμεθα βάλ -οισθε βάλ -οιντο	- βαλ -οῦ βαλ -έσθω - βάλ -εσθε βαλ -έσθων	βαλ - έσθαι	βαλ-όμενος βαλ -ομένη βαλ-όμενον

Τονισμός:

Ø Στον ενεργητικό αόριστο β΄ το απαρέμφατο και η μετοχή τονίζονται στη λήγουσα, είτε απλά είτε σύνθετα.

Ø Σε πέντε ρήματα, το β΄ ενικό της προστακτικής ενεργητικού αορίστου β’ τονίζεται στη λήγουσα, όταν τα αυτά είναι απλά: λαβέ (λαμβάνω), εὑρέ (εὑρίσκω), εἰπέ (λέγω), ἰδέ (ὁράω -ῶ), ἐλθέ (ἔρχομαι).

Ø Όταν τα ρήματα είναι σύνθετα, ο τόνος ανεβαίνει στην πρόθεση: πρόσειπε, ἄπελθε, ἔξευρε, κάτιδε, παράλαβε.

Ø Στο μέσο αόριστο β’ το απαρέμφατο τονίζεται στην παραλήγουσα.

Ø Το δεύτερο ενικό της προστακτικής του μέσου αορίστου β΄ τονίζεται στη λήγουσα είτε απλό είτε σύνθετο: λαβοῦ => ἀντιλαβοῦ, γενοῦ => παραγενοῦ.

Ø Όταν το θέμα του ρήματος είναι μονοσύλλαβο και συντίθεται με δισύλλαβη πρόθεση, ο τόνος ανεβαίνει στη λήγουσα της πρόθεσης: (ἔχομαι) σχοῦ => παράσχου, (ἕπομαι) σποῦ => ἐπίσπου.